Το μέλι μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως υποκατάστατο της ζάχαρης από ασθενείς με διαβήτη.
Γλυκαιμικός δείκτης μελιού, σουκρόζης και γλυκόζης σε ασθενείς με Διαβήτη τύπου 1: Επιπτώσεις στα επίπεδα του πεπτιδίου C – Μια πιλοτική μελέτη. Acta Diabetologica, Online First
Η μελέτη μας ήταν μια συγχρονική μελέτη που διεξήχθη σε 20 παιδιά και εφήβους που πάσχουν από σακχαρώδη διαβήτη τύπου 1 και 10 υγιή μη διαβητικά παιδιά και εφήβους που αποτελούσαν την ομάδα ελέγχου.
Η μέση ηλικία των ασθενών ήταν τα 10,95 έτη. Όλοι οι συμμετέχοντες υποβλήθηκαν σε δοκιμασία ανοχής γλυκόζης έπειτα από λήψη γλυκόζης, σουκρόζης και μελιού σε τρεις διαφορετικές συνεδρίες. Παράλληλα πραγματοποιήθηκαν μετρήσεις των επιπέδων του πεπτιδίου C κατά τη νηστεία και κατά τη μεταγευματική περίοδο σε κάθε συνεδρία. Έπειτα υπολογίστηκε για τον κάθε συμμετέχοντα ο γλυκαιμικός δείκτης (GI) και ο ανώτατος στοιχειώδης δείκτης (PII). Το μέλι, σε σύγκριση με τη σουκρόζη, είχε χαμηλότερα GI και PII, τόσο στην ομάδα των ασθενών (P<0.001) όσο και στην ομάδα ελέγχου (P<0.05). Στην ομάδα των ασθενών, η αύξηση των επιπέδων του πεπτιδίου C μετά τη χρήση του μελιού δεν ήταν σημαντική σε σύγκριση με τη χρήση της γλυκόζης ή σουκρόζης. Ωστόσο, στην ομάδα ελέγχου, η κατανάλωση μελιού οδηγούσε σε σημαντικά υψηλότερα επίπεδα πεπτιδίου C σε σύγκριση με τη γλυκόζη ή τη σουκρόζη.
Συμπερασματικά, το μέλι, λόγω των χαμηλότερων GI και PII σε σύγκριση με τη σουκρόζη, μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως υποκατάστατο της ζάχαρης, σε ασθενείς με σακχαρώδη διαβήτη τύπου 1.
Πηγή http://apitherapy.blogspot.com
Αφήστε μία απάντηση